Meingölluð vara

Fyrir rúmum mánuði síðan lét ég mig dreyma um að geta hlaupið. Fannst hlaupandi fólkið sem ég mæti reglulega hér á fjallinu mínu, eitthvað svo frísklegt að sjá. Nágraninn sem býr hér aðeins ofar hleypur oft a.m.k. 2x á dag og ég hef öfundað hann dálítið af þessum hæfileika, þegar hann brunar niður fjallið frjáls eins og vindurinn.

Ég hugsaði með mér að það þýddi ekkert að vera að öfundast út í þetta fólk og ég yrði bara að gera eitthvað í málinu. Ég lagði leið mína í mollið og fjárfesti í góðum hlaupaskóm og þröngum (ákaflega sexý) hlaupabuxum.

Nú var mér ekkert að vanbúnaði, þannig að það var bara að láta vaða. Ég skellti mér í dressið og skundaði hér út á hlað, ég beið en ekkert gerðist. Ég prófaði að hlaupa létt á staðnum í von um að græjurnar virkuðu.......ekkert gerðist, svo ég fór bara inn aftur.

Ég skoðaði hlaupagræjurnar hátt og lágt, kannski var þarna einhver takki sem þyrfti að ýta á, ég fann engan takka. Átti ég að fara í búðina og kvarta? Ákvað að gera það ekki, þetta hlyti bara að vera einhver klaufaskapur í mér........

Ég er búin að gera nokkrar tilraunir til að finna út úr því hvernig búnaðurinn virkar. Ég er búin að ganga af stað niður fjallið svona til að athuga hvort það þurfi að trekkja þetta dót í gang, hlaupa aðeins meira á staðnum, reyna að fylgjast með hvernig nágraninn setur sinn búnað í gang (en honum virðist það mjög auðvelt) en það gerist bara alls ekki neitt.

Skilafresturinn á græjunum er löngu runnin út svo ég get ekki skilað þessu gallaða dóti pffff sem virkar ekki rassgat í bala.....................


Góðar stundir