Peningar og reikningar

Virkilega áhugaverður titill ekki satt? Kannski ekki :)

Þannig er mál með vexti að við heimasætan brugðum okkur í bankann til að borga námskeiðsgjaldið hennar. Við vorum með gíróseðilinn meðferðis og peninga í lausu til þess að borga með.

Ég er að vinna í því að gera "fullorðna" barnið mitt að sjálfstæðum einstakling sem getur bjargað sér (eða er það ekki það sem uppeldi felur í sér) svo hún átti að sjá um bankaviðskiptin og ég var bara með til halds og trausts (svona fluga á vegg, ég veit meira svona risafluga). Við byrjuðum á að taka númer og biðum sallarólegar eftir því að röðin kæmi að okkur. Þurftum nú ekki að bíða lengi í þetta sinn (sem var kærkomið) og heimasætan skellir gíróseðlinum á borðið og segist ætla að borga hann.

Gjaldkerinn handfjatlaði seðilinn og spurði svo hvort heimasætan væri með skilríki, hún var bara með gamalt bankakort frá Íslandi (frekar beyglað og slitið) því hér eru þeir ekki viljugir að láta mann hafa bankakort með mynd fyrr en maður hefur verið í viðskiptum við bankann í einhvern tíma. Gjaldkerinn handfjatlaði gamla bankakortið og var eitthvað vandræðaleg og spurði hvort við værum ekki með neitt betra en þetta t.d vegabréf. Þá ákvað risaflugan (ég) að hætta að dandalast á veggnum og skipta mér af, ég sagði svo ekki vera, við hefðum ekki gert okkur grein fyrir að við þyrftum vegabréfið til að fá að borga reikning, við værum nú helst ekki með vegabréfin á okkur að staðaldri. Gjaldkerinn hélt áfram að vandræðast eitthvað og pikka inn í tölvuna, ég nefndi að vegabréf heimasætunnar hefði jú verið skannað inn hjá þeim þegar hún fékk bankareikning hjá þeim, hvort það væri ekki nóg. Hún þurfti nú að fara og tala við einhvern til þess að athuga það.

Það var nú aðeins farið að síga í mig þegar hér var komið, hvernig gat þetta verið svona mikið mál að fá að borga einn skitinn reikning. Það var ekki eins og þetta væri einhver svimandi upphæð. Mundi allt í einu að ég var með vegabréfið mitt í töskunni, því ég hafði verið í Apótekinu daginn áður að sækja lyf. Svo þegar gjaldkerinn kom til baka sagði ég henni að ég væri með vegabréf ef það auðveldaði málið eitthvað. Hún muldraði eitthvað og byrjaði að pikka inn í tölvuna á ný og sagðist svo taka íslenska bankakortið sem gild skilríki í þetta skiptið, en þegar heimasætan rétti henni svo beinharða peninga fyrir reikningnum þá vandaðist nú málið aftur. Það gekk ekki upp, gjaldkerinn sagði að auðveldast væri að taka þetta beint út af bankareikningi heimasætunnar, ég sagði að það væri ekki nóg inn á honum til þess. Nú vildi gjaldkerinn fá að leggja peninginn inn á bankareikninginn og skuldfæra svo gíróseðilinn út af honum.............................hún fékk jú leyfi til þess blessunin svo okkur tókst nú að borga þetta fyrir rest.

Hverjum hefði grunað að það væri svona mikið mál að fá að borga einn gíróseðil....

Mér skilst að það sé beðið um almenninleg skilríki (ekki gamalt íslenskt bankakort) í bankanum, sama hvað maður er að gera. Þetta eru einhverjar reglur sem eiga að hindra peningaþvætti og fleira svindl, á sem sagt að vera hægt að rekja allar færslur.

Góðar stundir.